Έρωτας στον καθρέφτη: συνέντευξη στο EMMEIS

Ευρυδίκη Αμανατίδου: «Έρωτας δεν σημαίνει μόνο ότι παθιαζόμαστε με ένα πρόσωπο»

Σύνταξη: Μίνως – Αθανάσιος Καρυωτάκης

Πιάνω στα χέρια μου το νέο βιβλίο της συγγραφέως Ευρυδίκης Αμανατίδου με τον τίτλο «Έρωτας στον Καθρέφτη». Το βλέμμα μου μαγνητίζεται από το πανέμορφο εξώφυλλό του. Μια σαγηνευτική γυναίκα μ ’ένα μπλε φόρεμα που αναδεικνύεται μέσω της αντανάκλασης του καθρέφτη. Ένα βιβλίο αφιερωμένο στον έρωτα. Ένα δημιούργημα που προσπαθεί να δώσει απαντήσεις σε δύο ερωτήματα: (α) Τελικά τι καθρεφτίζει ο έρωτας; (β) Την υπαρκτή ή την επιθυμητή προβολή του εαυτού μας; Έτσι, αποφάσισα να επικοινωνήσω με τη συγγραφέα και να προσπαθήσω να αλιεύσω περισσότερες πληροφορίες:

Σας αρέσει περισσότερο να καταπιάνεστε με την παιδική λογοτεχνία ή με έργα για ενήλικες;

Μου αρέσει να καταπιάνομαι με τις λέξεις, οπότε είναι θέμα της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής. Σίγουρα όμως είναι κάτι εντελώς διαφορετικό το να απευθύνεσαι σε παιδιά.

Τι σημαίνει για σας συγγραφέας;

Συγγραφέας (ή καλύτερα αυτός που ασχολείται με τη γραφή, γιατί δεν είναι ταμπέλα η λέξη αλλά τίτλος βαρύς) σημαίνει να ζεις στα όρια. Και μην παρεξηγηθώ με αυτό, απλά θέλω να πω ότι αναγκαστικά συμβιώνεις με τα πολλαπλά εγώ σου.

Το «Έρωτας στον Καθρέφτη» είναι το νέο σας μυθιστόρημα. Τι πραγματεύεται;

Το κύριο θέμα του είναι ο έρωτας, αλλά και το τι συνεπάγεται αυτό για τον καθένα μας. Βασικά είναι ο έρωτας που συγκρούεται με τη λογική, η διαφορά του πάθους από την αγάπη, του αυθόρμητου από το επεξεργασμένο ή το επακόλουθο ώριμης σκέψης. Αλλά είναι και η προσπάθεια να γνωρίσουμε βαθύτερα τον εαυτό μας, να ξεπεράσουμε εμπόδια και προκαταλήψεις και να ζήσουμε τις στιγμές σαν πολύτιμα βιώματα.

Από πού προέκυψε το έναυσμα για τη δημιουργία του;

Μια βόλτα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου με έφερε μπροστά σε μια παράσταση «δρόμου», ξέρετε με αυτές τις φιγούρες που μέσα από την ακινησία και το μακιγιάζ μοιάζουν ζωντανά αγάλματα. Αυτό περιγράφω στις πρώτες σελίδες, και ό,τι ακολουθεί είναι όχι μόνο μια σπουδή (αν μου επιτραπεί αυτός ο ορισμός) πάνω στον έρωτα, αλλά και πάνω στη δημιουργία της γραφής, αφού και οι δύο ήρωες είναι «υπηρέτες» της. Η Αριάδνη, η ηρωίδα μου, είναι μια αναγνωρισμένη θεατρική συγγραφέας, ενώ ο Πέτρος, κάνει τα πρώτα του βήματα, προσπαθώντας να ολοκληρώσει το μυθιστόρημά του.

Τι είναι για σας ο Έρωτας;

Απόλυτη ανάγκη, κινητήρια δύναμη, ιδανικό, πάθος, η ίδια η ζωή. Έρωτας δεν σημαίνει μόνο ότι παθιαζόμαστε με ένα πρόσωπο, αλλά και με μια ιδέα ή ακόμη και με ένα κείμενο, όπως στο «Έρωτας στον καθρέφτη» όπου η γοητευτική γραφή του χειρογράφου που σε συνέχειες λαμβάνει η ηρωίδα, της δημιουργεί τα συμπτώματα που όλοι λίγο έως πολύ αναγνωρίζουμε.

Το μυθιστόρημά σας «Σιωπηλή Πέτρα» πρωτοκυκλοφόρησε το 2007 και επανεκδίδεται το 2014. Πως νιώθετε;

Χαρούμενη και πολύ συγκινημένη. Η «Σιωπηλή Πέτρα» έτυχε πολύ θερμής υποδοχής από το αναγνωστικό κοινό, και είναι ένα μυθιστόρημα που η κύρια θεματική του είναι η αρχαιολογία, τα κυκλαδικά ειδώλια, ο μύθος της Μητέρας-Θεάς.

Παράλληλα, έχετε κυκλοφορήσει κάποια έργα σας στις εκδόσεις Σαΐτα. Πώς αποφασίσατε να ενταχθείτε στο «Σαΐτοταξίδι»;

Κάθε καλοπροαίρετη εθελοντική προσπάθεια, λίγους θα άφηνε αδιάφορους. Το δωρεάν ψηφιακό βιβλίο δεν έρχεται να ανταγωνιστεί το έντυπο, αλλά να δώσει την ευκαιρία να κυκλοφορήσουν νέες ιδέες και δημιουργίες με έναν άλλο τρόπο. Μου άρεσε αυτό που γίνεται στη «Σαΐτα», όλη αυτή η δημιουργικότητα και η αγάπη συνδυασμένη με τα διαδικτυακά ταξίδια των λέξεων.

Θα ήθελα να μου εκμυστηρευτείτε ένα γεγονός που πιστεύετε ότι σας καθόρισε ως άνθρωπο.

Πολλά είναι τα γεγονότα, δεν θα εστιάσω κάπου συγκεκριμένα, απλά θα πω ότι είναι φορές που κάποιοι άνθρωποι για κάποιο λόγο βρίσκονται στον δρόμο σου. Η -έστω και για ελάχιστο χρονικό διάστημα- κοινή πορεία είναι σίγουρα ένα καθοριστικό βίωμα.

Θα εγκαταλείπατε την Ελλάδα αν σας δινόταν η ευκαιρία;

Θεωρώ τον εαυτό μου πολίτη του κόσμου και όχι μίας χώρας. Οπότε δεν τίθεται θέμα εγκατάλειψης. Παρά ταύτα, θα δοκίμαζα τις δυνάμεις μου αλλού, σαν ταξιδιάρικο πουλί όμως που γυρίζει στη φωλιά του.

Ποια είναι η γνώμη σας για το ζήτημα της κατάργησης της Ενιαίας Τιμής Βιβλίου;

Δεν είμαι υπέρ της κατάργησης της ενιαίας τιμής, καθώς θέτει ένα πλαφόν που εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα των μικρών δίπλα στους πιο μεγάλους και αυτό αφορά κάθε έναν εμπλεκόμενο στην αλυσίδα του βιβλίου.

Μπορεί η κρίση να αποτελέσει εφαλτήριο για την ανάδειξη νέων λογοτεχνών που θα καταφέρουν να στιγματίσουν τα ελληνικά γράμματα;

Η γνώμη μου είναι πως οι δυσκολίες ατσαλώνουν το πνεύμα. Δεν είναι τυχαίο το ότι τα καλύτερα έργα της λογοτεχνίας γράφτηκαν σε περιόδους κρίσης ή αναταραχών. Τα δύσκολα είναι που βγάζουν ό,τι έχει να προσφέρει ο καθένας, προς τα έξω. Η γραφή είναι το έναυσμα και το βήμα για τους νέους ανθρώπους να αναπτύξουν τα δικά τους πιστεύω, να δημιουργήσουν μέσα από καταστάσεις δύσκολες, να στηλιτεύσουν, να αναδιαρθρώσουν.

Παρότι δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που κυκλοφόρησε το πέμπτο σας μυθιστόρημα, θα ήθελα να σας ρωτήσω αν ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;

Ετοιμάζω κάτι νέο, αλλά είναι νωρίς ακόμη να πω περισσότερα. Η αλήθεια είναι πως για να δημιουργήσω τον μύθο και την πλοκή, προηγείται επίμονη και επίπονη έρευνα των πηγών, οπότε παρότι έχω επιλέξει τις θεματικές του μυθιστορήματος που δουλεύω, επειδή γράφω παρορμητικά, και όχι ακολουθώντας πιστά ένα σκαρίφημα, «τα πάντα ρει».

Η συζήτηση τελειώνει. Κοιτάζω το βιβλίο. Η γυναίκα στο εξώφυλλο ανοίγει προς στιγμήν τα βλέφαρά της. Με κοιτάζει αισθησιακά. Τα χέρια μου μοιραία το αγγίζουν. Γυρίζω το εξώφυλλο και βυθίζομαι στην ιστορία της Αριάδνης Αργυρού…

Ευχαριστώ πολύ τον Μίνω-Αθανάσιο Καρυωτάκη και το EMMEIS. Διαβάζετε τη συνέντευξη στην ΚΟΥΒΕΝΤΑ του EMMEIS

Έρωτας στον καθρέφτη: Παρουσίαση στο Alter Vita

Όταν η Αριάδνη γνωρίζει τον Πέτρο ή όταν ο δημιουργός συναντάει τη μούσα του.

Εκείνη είναι ήδη γνωστή στον χώρο της συγγραφής. Στα σαράντα της χρόνια έχει τον κόσμο στα πόδια της, η ζωή της όμως, αν αφαιρέσεις το λούστρο, είναι άδεια. Εκείνος είναι εικοσιτριών χρονών, φοιτητής Θεολογίας που παλεύει να τα βγάλει πέρα με τις αντιξοότητες του κόσμου των γραπτών ιδεών και της μυθοπλασίας.

Θα συναντηθούν, θα έρθουν πιο κοντά, θα ερωτευτούν. Αλλά τι είναι ο έρωτας; Για την Αριάδνη είναι το απόλυτο ιδανικό, το πάθος που θα ενώσει σώματα και ψυχές. Για τον Πέτρο είναι κάτι πιο γήινο. Διαφορετικές ηλικίες, εμπειρίες, τρόπος ζωής. Αλλά και διαφορετικές προτεραιότητες.

Τι είναι τελικά ο έρωτας; Θεότητα με στέρηση αισθήσεων που εθελοτυφλεί ή κωφεύει; Πάθος ή λάθος; Ιδανικό ή καταδίκη; Ή μήπως ο καθρέφτης που δείχνει ό,τι άλλοτε επιδιώκουμε και άλλοτε αρνούμαστε να δούμε; Ίσως γι’ αυτό από τη μία αδημονούμε να τον συναντήσουμε κι από την άλλη τον φοβόμαστε.

Στο μυθιστόρημα, ο έρωτας μπαίνει στη ζωή των ηρώων απροσδόκητα και παράξενα. Μα, «ακόμα κι αν του έχεις κλείσει την πόρτα κατάμουτρα, μηχανεύεται μυριάδες τεχνάσματα για να σε ξεγελάσει, κι εκεί που έχεις δημιουργήσει ένα δικό σου κόσμο, φτιαγμένο στα μέτρα σου, γκρεμίζει τα τείχη, που πάντα αποδεικνύονται ανώφελα, και εισβάλει με ένα περιπαιχτικό χαμόγελο. Νομίζεις πως εσένα δεν θα σε αγγίξουν τα βέλη του, έχεις κάνει όμως ένα οικτρό ανθρώπινο λάθος».

Διαβάστε όλη την παρουσίαση εδώ Ευχαριστώ πολύ το Alter Vita e magazine για τον σύγχρονο τρόπο ζωής. 

Έρωτας στον καθρέφτη: συνέντευξη στον Χάρη Γαντζούδη

Ο Χάρης Γαντζούδης μιλάει με την Ευρυδίκη Αμανατίδου για το καινούριο της βιβλίο 'Έρωτας στον καθρέφτη' από τις εκδόσεις Μίνωας.

Την Ευρυδίκη Αμανατίδου τη γνώρισα σαν συγγραφέα, μέσα από τα παραμύθια της που κυκλοφόρησαν από τις Εκδόσεις Σαΐτα και από διάφορα διηγήματά της που έχω διαβάσει κατά καιρούς σε διάφορα βιβλιογραφικά site. Θαύμασα τις ιστορίες της και τον τρόπο γραφής της, ο οποίος κατά τη γνώμη μου, είναι μοναδικός. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της μυθιστορήματος «Έρωτας στον καθρέφτη», από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, της ζήτησα να μας πει λίγα λόγια για το νέο της λογοτεχνικό έργο.

↔

Αφορμή για να γραφτεί αυτό το βιβλίο ήταν...

Οι αφορμές στην ουσία ήταν δύο. Μία εικόνα στον δρόμο, και είναι αυτή που περιγράφω στην εισαγωγή του μυθιστορήματος, και ένα τραγούδι που έδεσε στη συγκεκριμένη στιγμή.

Η μεγαλύτερη δυσκολία κατά τη συγγραφή του ήταν ...

Σαν μυθιστόρημα εσωτερικών καταστάσεων, δεν είχε την έρευνα που έχω κάνει σε όλα τα προηγούμενα. Οπότε και γράφτηκε αβίαστα και μάλιστα σε διάστημα οκτώ μηνών.

Η υπόθεσή του ...

Η Αριάδνη Αργυρού, θεατρική συγγραφέας, δέχεται κάποια κείμενα από άγνωστο αποστολέα. Αντιλαμβάνεται δύο πράγματα. Πως η γραφή τους είναι συναρπαστική και πως πρόκειται για ένα μυθιστόρημα σε συνέχειες. Κι όταν τελικά γνωρίσει τον δημιουργό τους, η ζωή της θα μπλεχτεί με αυτή των χάρτινων ηρώων.

Οι χαρακτήρες του ...

Οι χαρακτήρες είναι στην ουσία δύο: Η Αριάδνη, ήδη καταξιωμένη επαγγελματικά. Ο Πέτρος, ο νεαρός συγγραφέας που κάνει τα πρώτα του βήματα. Φυσικά παρακολουθούμε και δύο ακόμη ήρωες, τον Ιάσονα και τη Γλαύκη, πρόσωπα «χάρτινα» που ο Πέτρος έχει δημιουργήσει στο μυθιστόρημά του.

Επέλεξα αυτόν τον τίτλο γιατί...

Επέλεξα τον τίτλο «Έρωτας στον καθρέφτη», γιατί και οι δύο ιστορίες που τρέχουν μέσα στο μυθιστόρημα έχουν να κάνουν στην ουσία με τον έρωτα. Το πώς τον βλέπουν οι ίδιοι οι ήρωες, πώς νομίζουν πως τον βλέπουν οι άλλοι. Αυτή η αιώνια διαφορά ανάμεσα στο τι πιστεύουμε, τι φαινόμαστε, τι δείχνουμε. Ο καθρέφτης είναι το μέσο που εξωραΐζει, ο καθρέφτης θαμπώνει. Τι βλέπουμε αλήθεια μέσα του; Ο τίτλος βασικά είναι αυτό το παιχνίδι της εικόνας που έχει το ανάλογο μερίδιο και στα συναισθήματά μας.

Το μήνυμα που θέλω να περάσω στους αναγνώστες είναι...

Το μήνυμα το δικό μου είναι ότι ο έρωτας σε κάθε του έκφραση είναι η ίδια η ζωή. Αυτό που πονάει, αλλά και ομορφαίνει τα πάντα, όσο και να κρατήσει. Παγίδα, ιδανικό, πάθος, όπως και να τον ονομάσουμε, υπάρχει και θα υπάρχει.

Σύντομη Περίληψη Βιβλίου

Κρύος ιδρώτας έτρεξε σε όλο της το σώμα, η αναπνοή της κόπηκε, κι αν κοίταζε σ’ έναν καθρέφτη μπροστά της ήταν σίγουρη πως η επιδερμίδα της θα είχε την ίδια απόχρωση με τα τριαντάφυλλα.

Αυτά τα ίδια λουλούδια που προορίζονταν για εκείνη.

 Η 40χρονη Αριάδνη Αργυρού, καταξιωμένη θεατρική συγγραφέας, δέχεται τα κείμενα ενός αγνώστου που συνοδεύονται πάντα από ένα λευκό τριαντάφυλλο.

Η γραφή τη συναρπάζει καθώς αποκαλύπτει σε συνέχειες τη σχέση που γεννιέται ανάμεσα στον ερημίτη ζωγράφο Ιάσονα Σοφιανό και την ένοικο του «πύργου με τα κυκλάμινα».

Η Αριάδνη αρχίζει να κάνει εικασίες σχετικά με τον μυστηριώδη συγγραφέα.

Μια ιδιοτροπία της μοίρας θα ικανοποιήσει την περιέργειά της και θα γίνει η αφορμή να γνωρίσει τον 23χρονο Πέτρο, τον φοιτητή Θεολογίας που κρύβεται πίσω από τα γοητευτικά κείμενα.

Κάπως έτσι ο Πέτρος μπαίνει σαν κλέφτης στη ζωή της Αριάδνης, μέσα από μια ιδιότυπη συνύπαρξη πραγματικών και χάρτινων ηρώων.

Τελικά τι καθρεφτίζει ο έρωτας;

Την υπαρκτή ή την επιθυμητή προβολή του εαυτού μας;

Η Ευρυδίκη Αμανατίδου ζει στην Αθήνα. Παρά το ότι σπούδασε νομικά, της αρέσει να παίζει με τις λέξεις, τα χαρτιά και τα μολύβια.

Έργα της που έχουν εκδοθεί: «Ένα καπέλο για τον καθηγητή», Δελφίνι 1993 «Στη Μεσόγειο κολυμπούν παράξενοι θεοί», Βασιλείου 2006 «Σιωπηλή πέτρα», Μίνωας 2007 «Η ακριβή ανάσα του νερού», Μίνωας 2009 «Ο φύλακας στο φάρο» Μίνωας 2011, «Η Πολιτεία που δεν είχε Χριστούγεννα», «Το αεράκι και η καμινάδα», «Ο ήλιος που έχασε το δρόμο του» Σαΐτα 2012, «Το συναχωμένο ηφαίστειο», «Μαζί» Σαΐτα 2013 (συλλογή διηγημάτων με τον Γιάννη Λαμπράκη), "Όσα ποτέ δεν είπαμε", Ωκεανός, συλλογικό μυθιστόρημα με το ψευδώνυμε Νία Μαγγέλου και συνδημιουργούς του τους Δημήτρη Νίκου, Τάσο Αγγελίδη Γκέντζο και Χρύσα Λουλοπούλου. http://evriam.blogspot.gr/ είναι το προσωπικό της ιστολόγιο.

Ευχαριστώ πολύ το τοβιβλίο.net και τον Χάρη Γαντζούδη. Η αρχική δημοσίευση εδώ.

Ελένη Γαληνού: Όταν στέρεψε η αντοχή

Μαύρα κολασμένα νερά παλεύουν να την καταπιούν. Θα αντέξει.

Στην άμμο, η πατρίδα απέναντι. Στο φιλόξενο σπίτι η πατρίδα της πια. Θα αντέξει.

Η νέα ζωή που φέρνει στον κόσμο δεν θα απαλύνει στο ελάχιστο τον σπαραγμό για τον χαμό του τρίχρονου γιου της. Θα αντέξει.

Πόσο ελαστικά όμως είναι τα όρια αυτής της αντοχής;

Κωνσταντινούπολη, 1961. Η Μαριάνθη είναι μόλις είκοσι χρονών. Η ζωή όμως έχει προλάβει κι έχει δείξει τη σκληρότητά της λες και καμωμένη την είχε επίτηδες για αυτήν και μόνο. Κι όταν σφαλίζεις τα παράθυρα της καρδιάς σου, από πού να περάσει μια τόση δα ηλιαχτίδα;

Η ζωή της Μαριάνθης ήταν κάποτε παραμυθένια μέχρι που τα οικογενειακά δεινά δεν έχουν άλλη λύση παρά το ξεπούλημά της σε έναν αταίριαστο γάμο. Ο θάνατος του συζύγου της την αφήνει στο έλεος της οικογένειάς του, μέσα στον απόλυτο τρόμο καθώς κρυφακούει τα άνομα σχέδιά των «συγγενών» της. Μετά από δύο εφιαλτικές μέρες, η Μαριάνθη θα βρεθεί στην πατρίδα απέναντι, στη Μυτιλήνη, ασφαλής πια ανάμεσα στη δανεική της οικογένεια, την Δέσποινα, τον Ταξιάρχη, τον Στρατή, την Αφρούλα. Από εκείνη τη στιγμή, ζει για την εκδίκηση και για να βρει το μικρό της αγόρι που χάθηκε χωρίς να αφήσει το παραμικρό ίχνος. Και η ιστορία συνεχίζεται συναρπαστική στο μυθιστόρημα της Ελένης Γαληνού «Όταν στέρεψε η αντοχή».

Το διάβασα με μια ανάσα, μου έκοψε την ανάσα.

Γιατί είναι ο τρόπος γραφής που προτιμώ, λιτός, αλλά γεμάτος νοήματα. Δεν χρειάζονται ανθοστολίσματα εξάλλου για να μεταδώσεις την ένταση των συναισθημάτων, εκεί μετράει η ποιότητα και όχι η ποσότητα των λέξεων.

Γιατί είναι μια γραφή ειλικρινής ικανή να πείσει για τον μύθο και τους ήρωες.

Γιατί δεν αναλώνεται σε ιστορικά γεγονότα, τα οποία εμπεριέχονται με μία σαφή και επαρκή συντομία, αλλά εστιάζει στους συμπεριφορικούς μηχανισμούς.

Γιατί είναι η σύγχρονη αποτύπωση της τραγωδίας, καθώς οι ήρωες διαπράττουν ύβριν έρμαιοι των παθών τους αλλά και της μοίρας, έως τη στιγμή της κάθαρσης.

Γιατί τέλος η τραγικότητα της ζωής θέλει αξιοσύνη για να περάσει μέσα από τη μυθιστορηματική πορεία στο «είναι» και το «γίγνεσθαι» του αναγνώστη.

Ελένη Γαληνού, συγχαρητήρια για αυτό το τόσο συναρπαστικό ανθρώπινο μυθιστόρημα.

Το «Όταν στέρεψε η αντοχή» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας.