Γιάννης Φαρσάρης: Johnnie society

Μα ποιος είναι αυτός ο Τζόνι;

Μεγαλόσχημο στέλεχος διαφημιστικής εταιρίας, υπερκαταναλωτής, υποκλίνεται στις επιταγές της σύγχρονης εποχής προσφέροντάς της την εργασιομανία του σε αντάλλαγμα μια κενή λαμπρότητα.

Τι συμβαίνει όταν όλη σου η ζωή είναι η εταιρεία που τής έχεις αφιερωθεί; Όταν μετά από ατελείωτες ώρες δουλειάς, πηγμένος σε γραφήματα, συναντήσεις και στατιστικές, ακονίζοντας το μυαλό σου για να αστράψει ακόμη περισσότερο από το χαμόγελο που χαρίζει η οδοντόκρεμα που διαφημίζεις, βρίσκεσαι ξαφνικά στα αζήτητα; Ορυμαγδός στη ζωή του Τζόνι που από τη μια στιγμή στην άλλη θα βρεθεί χωρίς δουλειά και χωρίς φίλους με μία καρδιά θανάσιμα πληγωμένη καθώς η γυναίκα που οραματίζεται σαν σύντροφο βρίσκεται πολύ μακριά και σε άλλη αγκαλιά.

«Στο κυνήγι του κέρδους δεν πρέπει να χάσεις την ψυχή σου. Μετά δε θα σου μείνει τίποτα!» μονολογεί πικρά ο ήρωας καθώς διακρίνει τις χαρακιές στη λουστραρισμένη επιφάνεια της ζωής του.

Όμως, «οι καλύτεροι άνθρωποι κρύβονται στις σχισμές της ζωής» θα συμπεράνει μετά από περιπλάνηση που θα τον εξαντλήσει σωματικά αλλά θα τον ανανεώσει ψυχικά. Ένα αλληγορικό βάπτισμα στη θάλασσα θα λιώσει τις χάρτινες ετικέτες που είχε κολλήσει στον εαυτό του. Ο νέος Τζόνι έχει μόλις γεννηθεί. Σύντομα θα προσεγγίσει τρία άτομα διαφορετικών ηλικιών τα οποία θα γίνουν πολύ αγαπημένα του. Ο ανάπηρος Τζο, ο μικρός Γιαννάκης, η γριά Γιοβάνα γίνονται η οικογένεια που στερήθηκε. Η ζωή τού χαρίζει απλές μικρές στιγμές μέχρι που σε ένα παλιό έπιπλο ο Τζόνι θα ανακαλύψει κάτι που αλλάζει τα δεδομένα. Ποια θα είναι η επιλογή του;

Δεν αποκαλύπτω τίποτα παραπάνω και συστήνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε το ταξίδι του ήρωα, τη δική του στάση απομόνωσης, περισυλλογής και κατάκτησης ενός οράματος.

Ο Γιάννης Φαρσάρης με λόγο που φέρνει στο νου ευαισθησία άλλων εποχών και άλλοτε με φράσεις και ατάκες καυστικές έως βιτριολικές, μπαίνει στον ψυχισμό του ανθρώπου του σήμερα. Ελπιδοφόρο μυθιστόρημα, ακόμη και σε σημεία που μοιάζουν ουτοπικά. Αυτό που πιστεύω ότι θέλει να δείξει ο συγγραφέας είναι ότι ο άνθρωπος έχει την ικανότητα και τη δυνατότητα της επιλογής, απλά είναι θέμα θέλησης το να επιλέξει τελικά την ουσία. Είμαι σίγουρη πως όλοι ονειρευόμαστε να αλλάξουμε τη ζωή μας. Πόσοι τολμούμε και με ποιο τρόπο; Πόσοι σκεφτόμαστε το τίμημα και τι ακριβώς αντιπροσωπεύει αυτό;

Το χειρότερο γίνεται χείριστο ή μήπως είναι η αφορμή για ό,τι καλύτερο; Θα δανειστώ τα λόγια ενός καλού φίλου παραφράζοντάς τα ελάχιστα και ας μου το επιτρέψει αυτό: «Για ό,τι καλό μου έχει συμβεί, έχω προσευχηθεί για αυτό». Ο Τζόνι κάνει σκέψεις, όνειρα, αναλύει, ενίοτε χρησιμοποιώντας παλιές εργασιακές μεθόδους, αλλά δεν παύει να συνομιλεί με τον μέντορά του. Θα ζητήσει και θα λάβει. Ακόμη και εκ του μη έχοντος. Γιατί σίγουρα δεν υπάρχει μη έχων. Όλοι μας κρύβουμε μέσα μας κάτι πολύτιμο και ίσως περιμένουμε αυτό το κάτι, τον άνθρωπο ή τη στιγμή που θα μας κάνει να το μοιραστούμε. Σίγουρα δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση το βαφτιστικό σου όνομα να έχει σχέση με το έλεος ή το δώρο του Θεού, άλλη μία αλληγορία στο κείμενο και αφετηρία για πολλά παιχνιδίσματα του λόγου σχετικά με το Johnnie society ή ελληνιστί κοινωνία των Γιάννηδων.

Στα συν του μυθιστορήματος η εσωτερική εστίαση από άποψη οπτικής, ιδανική για ανάλυση ψυχισμού. Όλος ο κόσμος του Τζόνι ξεδιπλώνεται μπροστά μας, ο ήρωας βγάζει τα εσώψυχά του χωρίς φόβο και πάθος.

Αγαπημένες μου σελίδες αυτές που περιγράφουν την είσοδο των Δον Κιχώτη, του Ρωμαίου και του Ερωτόκριτου στο σπίτι και στο όνειρο του ήρωα και οι απολαυστικοί διάλογοι που ακολουθούν.

Johnnie Society: μια ιδέα και η υλοποίησή της, η δύναμη του ανθρώπου, η έννοια του μοιράσματος και της προσφοράς, το μάταιο και το ουσιαστικό, η αιωνιότητα της αγάπης.

Μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν το Johnnie society από την http://www.openbook.gr/ ή να επισκεφτείτε τη σελίδα https://www.facebook.com/johnnie.society.