Χάρης Γαντζούδης: Κι αν το θαύμα συμβεί

 Ήμουν κι εγώ εκεί, στην πρεμιέρα. Στην αυλή του θεάτρου Από Κοινού, με φίλους, αλλά και κόσμο άγνωστο, να απολαμβάνουμε άλλοτε γελώντας κι άλλοτε με συγκίνηση, την παράσταση “Κι αν το θαύμα συμβεί”.

Λίγα λόγια για το έργο:

Η Ελλάδα, μια καλοκαιρινή μέρα, ζει και αναπνέει στην αυλή του σπιτιού της, δέσμια της οικογένειας και του νοικοκυριού της. Πνιγμένη από προσωπικά βάσανα και υποχρεώσεις, μονολογεί για τα δικά της δεινά αλλά και για αυτά που ταλανίζουν τη χώρα. Μιλάει στον εαυτό της, μια και δεν της βρίσκεται κανένας άλλος να του εξομολογηθεί παρά μόνο η μπουγάδα της, τα ρούχα που διπλώνει, η κάλτσα που μαντάρει, οι γλάστρες της.

Η Ελλάδα είμαστε εμείς, είναι η χώρα μας, είναι η περηφάνεια και το παράπονό μας. Και η Ελλάδα του έργου που μοιράζεται με τα άψυχα αντικείμενα τα χαμένα της όνειρα, παραπονιέται για τη ζωή της, για το ότι είναι δούλα χωρίς να έχει στεφτεί κυρά, για όλα τα μικρά και μεγάλα προβλήματα, μάς αγγίζει όλους.

Η Ελλάδα καυτηριάζει τα κακώς κείμενα, γκρινιάζει, λοιδορεί. Τα σκάνδαλα, πάντα μεγάλα, πάντα ίδια. Την ακρίβεια, την κοροϊδία, την απομόνωση του κορωνοιού, το ραχάτι του Δημοσίου, τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τις ινφλουένσερ, δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Μα αναπολεί και την ανεμελιά μιας άλλης ζωής και κάθε τόσο θυμάται πως έχει κάτι να περιμένει. Ένα θαύμα, που μπορεί να συμβεί, μπορεί και όχι. Ένα θαύμα, που αν συμβεί, θα αλλάξει τα πάντα.

Η Ελλάδα κοιτάζει το άλμπουμ των φωτογραφιών, χαϊδεύει τα ενσταντανέ της ζωής της, δεκάδες συνειρμοί την παρασύρουν στο χθες. Μα ζει στο σήμερα, κι αμέσως συνέρχεται και πιάνει ξανά την καθημερινότητά της.

Κι έχει απάνω της το δικό της φυλαχτό, ένα μικρό κομμάτι χαρτί, το θαύμα.

Μα το θαύμα το πραγματικό είναι στις μικρές στιγμές. Αυτές που ξετυλίγονται μέσα από τον μονόλογο της Ελλάδας, αυτές που είναι ο θησαυρός του καθενός. Αυτές να αρπάξουμε, να θυμόμαστε, να κρατάμε σαν φυλαχτό επάνω μας.

Σαν φυλαχτό θα κρατήσω κι εγώ αυτή την παράσταση. Και θα έχει μέσα το εξαιρετικό κείμενο του Χάρη Γαντζούδη, που μαγικά στήνει τις λέξεις, για να πλάσει αυτόν τον μονόλογο που αγγίζει, που μιλάει για τη ζωή, που είναι η ίδια η ζωή. Θα έχει δίπλα του την πλαστικότητα της Καλής Δάβρη, που μοναδικά ενσαρκώνει την Ελλάδα. Θα έχει την εξαίρετη σκηνοθεσία του Αντώνη Ξένου. Θα έχει όλους εμάς τους θεατές, μα πάνω από όλα εκείνη την τελευταία εικόνα, της ανείπωτης χαράς των συντελεστών καθώς εισπράττουν την αγάπη μας.

Συντελεστές παράστασης:

Κείμενο: Χάρης Γαντζούδης

Σκηνοθεσία/Σκηνικά: Αντώνης Ξένος

Ερμηνεία: Καλή Δάβρη. Ακούγονται οι φωνές της Ελένης Γερασιμίδου και του Κωνσταντίνου Καραγάνη.

Ήχος/Φωτισμός: Βασίλης Μπερζιγιάννης.

Παραγωγή: Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι

Επόμενες παραστάσεις: 17, 24 ,25 Σεπτεμβρίου.

Να πάτε, στην αυλή του θεάτρου Από Κοινού, στην αυλή των θαυμάτων! Ένα χώρο σεμνό, που ποτίζεται από το μεράκι της τέχνης.