Χάρης Γαντζούδης: Ζωή που υπήρξε

Η καινούρια ποιητική συλλογή του Χάρη Γαντζούδη ξεχειλίζει συναίσθημα. Στίχοι μοναδικοί, καρφιά του ερωτικού παραλογισμού στην καρδιά, μαχαιριές που αφήνουν σημάδια στο σώμα και την ψυχή, κραυγή στην παραζάλη της μοναξιάς και της απελπισίας.

Στίχοι που μιλούν χωρίς να φοβούνται την έκθεση στα μάτια μας, λέξεις που πλέκονται σε ένα γαϊτανάκι έρωτα και πάθους, πόθου εφήμερου αλλά και παντοτινού, φωνές άηχες ώσπου γίνονται μόνιμος σύντροφος, το ζενίθ και το ναδίρ αυτής της κινητήριας δύναμης που ρέει και θρέφει, καθορίζει, στιγματίζει, αφήνει κατάλοιπα αγιάτρευτα και αναμνήσεις γλυκόπικρες.

Ζωή που υπήρξε, ζωή που το φάντασμά της στοιχειώνει, ζωή που ο ποιητής προσπαθεί να αναπλάσει, να ξαναζήσει. Στιγμές που ίσως και να πίστεψε ότι θα διαρκέσουν, στιγμές που τώρα τον χλευάζουν. Στιγμές που δεν θέλει να αφήσει πίσω του. Κλείνεται μέσα τους και τον τυλίγουν σαν ένα ρούχο μαλακό, ποτισμένο από το άρωμα της ανάμνησης.

Κι ο χρόνος της μοναξιάς κυλάει αλύπητα. Εκείνος όμως κοιτάζει την άμμο στην κλεψύδρα της θύμησης, και προτού αδειάσει, την γυρίζει ανάποδα κι ο χρόνος μετράει από την αρχή.

Ζούμε τις αναμνήσεις μας, ζούμε μέσα από αυτές, κι είναι φορές που ζούμε μόνο για αυτές. Θυμόμαστε εκείνη τη ζωή που υπήρξε, εκείνη που μας έδωσε και μας πήρε, μας πόνεσε και μας γιάτρεψε, μας έκανε δυνατούς και αδύναμους συνάμα. Μα είναι η δική μας η ζωή, κι όσο κι αν λέμε ότι αν είχαμε την ευκαιρία θα την αλλάζαμε, κάτι πάντα θα μας τραβάει εκεί, στο συρτάρι των αναμνήσεων: να το ανοίγουμε και να βλέπουμε ξανά φωτογραφίες, γράμματα με ξέθωρο μαβί μελάνι, καρδούλες και στιχάκια, αμέτρητα “σ’ αγαπώ”, εισιτήρια και αποκόμματα, ένα τριαντάφυλλο που με τόση φροντίδα αποξηράναμε, βότσαλα που πάνω τους άφησαν αποτύπωμα δυο σώματα, τόσα κι άλλα τόσα να συντροφεύουν τον χειμώνα της καρδιάς μας.

Ο Χάρης και η συλλογή του θα μπουν και στο δικό μου συρτάρι με τις πολύτιμες αναμνήσεις. Γιατί πώς να ξεχάσω τη βραδιά του Αυγούστου που τα αστέρια είχαν σκύψει κι εκείνα να δουν τι ήταν αυτό που διάβαζα και με είχε συνεπάρει τόσο. Κάθε φορά που θα ανατρέχω στους στίχους του, ένα θα θυμάμαι: εκείνα που υπήρξαν, αλλά και εκείνα που θα υπάρξουν ξανά. Και θα τον ευχαριστώ που ο πόνος, η τρυφερότητα, οι αγωνίες που αναβλύζουν οι στίχοι του, μου χάρισαν ένα ακόμα μάθημα ζωής.

 

Εργογραφία του Χάρη Γαντζούδη:

Οι πρώτες σελίδες, διηγήματα, Εκδόσεις Σαΐτα

Κύκλοι στη θάλασσα... και άλλες ιστορίες, διηγήματα, Εκδόσεις microstory.gr

Δικό μου, δικό μου, παραμύθι, Εκδόσεις microstory.gr

Για μια πόλη, νουβέλα, Εκδόσεις Bookstars

Μα δε θέλω αδερφάκι, παραμύθι, Εκδόσεις Bookstars

First pages, διηγήματα, Εκδόσεις Σαΐτα

Τα κενά... κι άλλα σκόρπια συναισθήματα, ποιήματα, Εκδόσεις τοβιβλιο

Σώματα, ποιήματα, Εκδόσεις Θράκα

Η απεργία των λαχανικών, παραμύθι, Εκδόσεις Σαΐτα

Ν´ αντέχω, ποιήματα, Εκδόσεις το ανώνυμο βιβλίο 

Ένα ψάρι που φοβάται τον βυθό, παραμύθι, Εκδόσεις Σαΐτα

Κλικ δευτερολέπτων, μικρά πεζά, Εκδόσεις Λέμβος

Ας κάνουμε απόψε ένα... παιδί, θέατρο, Εκδόσεις Όστρια

Ελεονόρα, μυθιστόρημα, Εκδόσεις Λέμβος

Τραύματα, διηγήματα, Εκδόσεις Λέμβος

Ζωή που υπήρξε, ποιήματα, Εκδόσεις Οδός Πανός.

Γνωρίστε τον συγγραφέα στο https://gantzoudisc.blogspot.com