Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Χάρης Γαντζούδης: Σώματα

Μοναξιά, αλλοτρίωση, φόβος. Σπαράγματα έρωτα που προβάλλονται στο λευκό ενός τοίχου σαν σκιά, μια σκιά που ακολουθεί σαν το πιστό σκυλί τον μοναχικό εραστή. Όνειρα που θρυμματίστηκαν, όνειρα που διαλύθηκαν σαν τον καπνό του τσιγάρου της. Σκέψεις πλάνες καθώς το σώμα θυμάται και πονάει. Σκέψεις μάταιες σε μια διαδικασία διαχείρισης που κοστίζει. Άρνηση και απομόνωση, γιατί δεν μπορεί, δε θέλει, δεν είναι έτοιμος να δεχτεί τη νέα πραγματικότητα. Πόνος, μάταιος εγωισμός. Παραίτηση και μέρες που ξημερώνουν άσκοπα. Και το μυαλό εμμονικά να αναζητάει το οικείο σώμα. Κι όμως κάπου εκεί, κρυφοκοιτάει η ελπίδα, μια ελπίδα που ελλοχεύει πίσω από μια σημαντική διαπίστωση, ότι δυο σώματα ενώνονται πραγματικά μόνο όταν θα ταιριάξουν οι ψυχές.
Σε αυτή τη μικρή καλαίσθητη ποιητική συλλογή, ο Χάρης Γαντζούδης με λιτό αλλά ευαίσθητο ύφος καταγράφει τον κλονισμό, την απομόνωση, την άρνηση και τελικά την αποδοχή, αυτές τις φάσεις που κάθε άνθρωπος περνάει όταν μια σχέση παύει να υφίσταται. Το τέλος είναι απλά ένας κύκλος που κλείνει. Και αφήνουμε κάτι πίσω μας για να προχωρήσουμε μόνο όταν περάσουμε από την επίπονη διαδικασία του πένθους. Γιατί κάθε τέλος σημαίνει ότι ζούμε, συνεχίζουμε να ζούμε και μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχή, εκεί που της ψυχής το κούμπωμα αταίριαστο δε θα είναι.

Η ποιητική συλλογή Σώματα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θράκα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ελένη Στασινού: Μύχια Πάθη

  Κι ο άνεμος φέρνει σπορά να πέσει στο περιβόλι. Με αυτή την πρόταση, για να εναρμονιστώ με το ύφος του μυθιστορήματος, συνοψίζω την κεντρι...