Μίνως Αθανάσιος Καρυωτάκης: Κωδικό όνομα:Αφύπνιση

Νέα Υόρκη, σήμερα. Κανένας δεν υποπτεύεται ότι υπάρχουν και ζουν ανάμεσα στο ανώνυμο πλήθος κάποιοι χαρισματικοί άνθρωποι. Ένα παιδί θα τους αποκαλούσε σούπερ ήρωες. Ένας ενήλικος ανάλογα με τον χαρακτήρα του θα τους έλεγε μεταλλαγμένους ή φρικιά ή κατά το πολιτικώς ορθότερο, διαφορετικούς. 

Ο Λεξ σταματάει τον χρόνο για πέντε δευτερόλεπτα, ο Πίτερ μπορεί να μεταμορφωθεί σε λυκάνθρωπο. η Μέγκαν εξουσιάζει τους κεραυνούς, η Έλεν μπορεί να ζωντανέψει τα δύο τατουάζ που κοσμούν τα χέρια της. Ο Τζέικομπ καταφέρνει να μετατρέψει τα χέρια του σε καρφιά και η Μύριαμ να αποπλανήσει τον οποιονδήποτε με την ανάσα της. 

Θα έλεγε κανείς ότι η διαφορετικότητά τους και μόνο θα τους έκανε συμμάχους, είναι όμως αντίπαλοι και η κάθε ομάδα διεκδικεί έναν δικό της κόσμο. Η ομάδα του Πίτερ προσπαθεί να αφυπνίσει έναν ισχυρό δαίμονα, η ομάδα του Λεξ να αποτρέψει την αφύπνιση. 

Τα πράγματα μπλέκονται όταν ο ανύποπτος Ντέιβιντ Μπέικερ, πρώην ρεπόρτερ, πέφτει στα χέρια της ομάδας του Πίτερ, αγνοώντας ότι είναι ο εκλεκτός, το άτομο δηλαδή που θα αφυπνίσει τον δαίμονα. 

Ο Μίνως Αθανάσιος Καρυωτάκης γράφει ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα με καταιγιστική πλοκή που ναι μεν έχει να κάνει με το υπερφυσικό και το fantasy, στην ουσία όμως είναι ένα ψυχογράφημα του σημερινού ανθρώπου: του ατόμου που έχει καταπνίξει τα συναισθήματά του, που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με τις αυξημένες υποχρεώσεις βλέποντας τις ελπίδες του να ματαιώνονται καθημερινά. Αλλά και του ανθρώπου που έμαθε να είναι καχύποπτος απέναντι στο κάθε τι, εγωιστής, προπετής, ιδιοτελής, πλεονέκτης. 

Κάθε ιστορία έχει δύο όψεις. Έτσι και σε αυτό το μυθιστόρημα υπάρχουν δύο οπτικές. Πώς βλέπουν οι ιδιαίτεροι "ήρωες" τον εαυτό τους, το χάρισμα ή την κατάρα τους και πώς τους αντιμετωπίζουν οι άλλοι. Πέρα από τις εντυπωσιακές σκηνές, τη σύγκρουση των διαφόρων χαρακτήρων, τα κυνηγητά, εγώ θα εστιάσω στην εσωτερική πάλη των ηρώων, ακόμη και αυτών που κρατάνε "δεύτερους" ρόλους και θα δώσω τα συγχαρητήριά μου στον συγγραφέα που τους έφερε κοντά μου και κοντά στον κάθε αναγνώστη θέλω να πιστεύω. Κατ΄εμένα το "κωδικό όνομα: αφύπνιση" είναι ένα στοίχημα που βάζει ο άνθρωπος από τη στιγμή που θα κληθεί να αλληλεπιδράσει σε αυτόν τον κόσμο και μια αλληγορία πάνω στο τι σημαίνει καλό και κακό, τι σημαίνει πάλη σώματος, πνεύματος και ψυχής. 

Κυκλοφορεί σε ελεύθερη ψηφιακή μορφή από τις εκδόσεις Σαΐτα. 

Χάρης Γαντζούδης: Η απεργία των λαχανικών

Τίτλος: Η απεργία των λαχανικών
Συγγραφέας: Χάρης Γαντζούδης

ISBN: 978-618-5147-19-8

Συντελεστές

Εικονογράφηση: Γεωργία Πανώρη
Επιμέλεια κειμένου, διορθώσεις: Ευρυδίκη Αμανατίδου
Σελιδοποίηση: Ηρακλής Λαμπαδαρίου

Σύντομη περίληψη

Μια φορά κι έναν καιρό,

σ’ ένα τόσο δα μικρό χωριό,

υπήρχε ένας λαχανόκηπος μαγικός

τον οποίο φρόντιζε ο κυρ Ανέστης ο γλυκός.

Ντομάτες, πατάτες, πιπεριές,

σκόρδα, κρεμμύδια κι αγγουριές.

Όλα στη σειρά βαλμένα,

όμορφα και φροντισμένα.

Όλα κυλούσαν κανονικά.

Ήσυχα και αρμονικά.

Ώσπου ξαφνικά ένα βράδυ

κάτι ακούστηκε μες το σκοτάδι.

Η άποψή μου: Ένα τρυφερό παραμύθι καμωμένο από εύστοχες ρίμες θα διασκεδάσει αλλά και θα βάλει σε σκέψεις μικρούς και μεγάλους. Όλα πηγαίνουν καλά στον λαχανόκηπο του κυρ Ανέστη. Αυτός φροντίζει με αγάπη τα λαχανικά του κι αυτά ανταποδίδουν την αγάπη του με τη σειρά τους δίνοντας τους καρπούς τους. Μέχρι που από το πουθενά εμφανίζεται ο παρείσακτος. Κι όπως κάθε νέα άφιξη που έχει κάτι το πρωτόγνωρο και το εξωτικό, αυτός ο εισβολέας θα καταλάβει όσο χώρο διαθέτει  η καρδιά του κυρ Ανέστη με αποτέλεσμα οι ισορροπίες στον λαχανόκηπο να αλλάξουν. Τι θα γίνει τότε; Θα βρεθεί κάποιος ή κάτι να φέρει ξανά την ομόνοια και την αγάπη ή όλα θα τελειώσουν άδοξα; Διαβάστε το. Μια πρόταση για όλες τις ηλικίες και ένα μήνυμα για τις κρυμμένες ευαισθησίες, για την ισονομία, τη συνύπαρξη και τη συμβίωση πέρα από κάθε είδους διάκριση. 

Ένα μεγάλο μπράβο στον Χάρη Γαντζούδη για το πλέξιμο των στίχων, στη Γεωργία Πανώρη για την πολύ πετυχημένη εικονογράφηση που αποδίδει εύστοχα τη ζωντάνια της παρέας του κυρ Ανέστη και στη Σαΐτα για τη φροντίδα της υλοποίησης αυτής της όμορφης προσπάθειας. 

Το συγκεκριμένο βιβλίο πετάει ελεύθερα στο Διαδίκτυο από τον Φεβρουάριο του 2015.

Μπορείτε να το κατεβάσετε σε ελεύθερη ψηφιακή μορφή εδώ

Γιώργος Φράγκας: Ελληνικές παροιμίες

Τίτλος: Ελληνικές παροιμίες
Υπότιτλος: με αντίστοιχες στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Γερμανικά, Ισπανικά
Συγγραφέας: Γιώργος Φράγκας

ISBN: 978-618-5147-17-4

Συντελεστές

Σχεδιασμός εξωφύλλου, σελιδοποίηση: Ηρακλής Λαμπαδαρίου

Σύντομη περίληψη

Με κέντρο αναφοράς τις ελληνικές παροιμίες, γίνεται μία προσπάθεια να αντιστοιχισθούν με αγγλικές, γαλλικές, γερμανικές, ιταλικές και ισπανικές, εστιάζοντας στις ιδιαίτερες εικόνες, έννοιες και λέξεις που χρησιμοποιεί ο κάθε λαός. Παραλείφθηκε δηλαδή σκόπιμα κάθε ξενόγλωσση παροιμία που η εκφορά της είναι πανομοιότυπη με την αντίστοιχη ελληνική. Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται για ένα απλώς μεταφραστικό εγχείρημα. Πρόκειται για μία συγκριτική ταξινόμηση περίπου 3200 παροιμιών…

Η άποψή μου: Κατέβασα το βιβλίο και διάβασα αρκετά κομμάτια, μια και υπάρχει μια αλφαβητική εννοιολογική κατάταξη. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσα στοιχεία λαογραφικά και ανθρωπολογικά μπορεί να συλλέξει κανείς μελετώντας τις εκφράσεις της λαϊκής σοφίας σε πέντε γλώσσες: ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ισπανικά. Το θεωρώ επίσης ένα πολύτιμο βοήθημα για επαγγελματικές και μη μεταφράσεις. 

Το συγκεκριμένο βιβλίο πετάει ελεύθερα στο Διαδίκτυο από τον Φεβρουάριο του 2015 και μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν

Χάρης Γαντζούδης: Σώματα

Μοναξιά, αλλοτρίωση, φόβος. Σπαράγματα έρωτα που προβάλλονται στο λευκό ενός τοίχου σαν σκιά, μια σκιά που ακολουθεί σαν το πιστό σκυλί τον μοναχικό εραστή. Όνειρα που θρυμματίστηκαν, όνειρα που διαλύθηκαν σαν τον καπνό του τσιγάρου της. Σκέψεις πλάνες καθώς το σώμα θυμάται και πονάει. Σκέψεις μάταιες σε μια διαδικασία διαχείρισης που κοστίζει. Άρνηση και απομόνωση, γιατί δεν μπορεί, δε θέλει, δεν είναι έτοιμος να δεχτεί τη νέα πραγματικότητα. Πόνος, μάταιος εγωισμός. Παραίτηση και μέρες που ξημερώνουν άσκοπα. Και το μυαλό εμμονικά να αναζητάει το οικείο σώμα. Κι όμως κάπου εκεί, κρυφοκοιτάει η ελπίδα, μια ελπίδα που ελλοχεύει πίσω από μια σημαντική διαπίστωση, ότι δυο σώματα ενώνονται πραγματικά μόνο όταν θα ταιριάξουν οι ψυχές.

Σε αυτή τη μικρή καλαίσθητη ποιητική συλλογή, ο Χάρης Γαντζούδης με λιτό αλλά ευαίσθητο ύφος καταγράφει τον κλονισμό, την απομόνωση, την άρνηση και τελικά την αποδοχή, αυτές τις φάσεις που κάθε άνθρωπος περνάει όταν μια σχέση παύει να υφίσταται. Το τέλος είναι απλά ένας κύκλος που κλείνει. Και αφήνουμε κάτι πίσω μας για να προχωρήσουμε μόνο όταν περάσουμε από την επίπονη διαδικασία του πένθους. Γιατί κάθε τέλος σημαίνει ότι ζούμε, συνεχίζουμε να ζούμε και μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχή, εκεί που της ψυχής το κούμπωμα αταίριαστο δε θα είναι.

Η ποιητική συλλογή Σώματα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θράκα.