Ένας φουτουριστής ζωγράφος που ακούει στο όνομα Τζάκομπο Αλφιέρι είναι η πηγή των δεινών της Ελένα καθώς αυτή προσπαθεί να ανακαλύψει τι απέγινε ο σφραγιδόλιθος που ο δόγης της Γένουας είχε δωρίσει σε έναν μακρινό πρόγονο του καλλιτέχνη. Τα ταξίδια του Αλφιέρι στην Ήπειρο και οι τρεις πίνακες που αποτελούν τον καρπό τους είναι τα μόνα στοιχεία που διαθέτει. Η ευρηματικότητα όμως και το θράσος της δεν υποκύπτουν σε στεγανά ούτε αρκούνται στα δεδομένα. Πολύ σύντομα η έρευνά της θα τη φέρει μπροστά στο πιο αντιπροσωπευτικό έργο του ζωγράφου, ένα πίνακα εμπνευσμένο από τις ιδέες και επιταγές του φουτουρισμού.
Ένα πολύπλοκο σύστημα 
αποτελούμενο από αλυσίδες, τροχαλίες και γάντζους απεικονιζόταν με την παραμικρή λεπτομέρεια. Στο βάθος διακρίνονταν ράγες ίδιες με αυτές που είχαν απομείνει στις αλυκές. Με κάποια δυσκολία αντιλήφθηκε ότι αυτό το μέχρι πρότινος ακαθόριστο λόγω της σκίασης σχήμα δεν ήταν άλλο από ένα βαγονέτο όπως αυτά που σκούριαζαν εγκαταλειμμένα στο βούρκο των αλυκών. Ένα γυναικείο πρόσωπο έμοιαζε να αιωρείται ακριβώς από πάνω. Φαινόταν μόνο η αριστερή του μεριά, καθώς η δεξιά ήταν καλυμμένη από κρίνους της θάλασσας. Δίπλα έστεκε μια μικροσκοπική φιγούρα χωρίς χαρακτηριστικά. Ο φύλακας στο φάρο, σελίδα 51.
Η Νέμεσις του Τζάκομπο Αλφιέρι, σε όλο το ζοφερό της μεγαλείο, αιχμαλώτισε ολοκληρωτικά την προσοχή της Ελένα. Ο πίνακας ήταν μεσαίων διαστάσεων και ο ζωγράφος είχε χρησιμοποιήσει άφθονη ποσότητα βερμίλιον προς το κέντρο, όχι για να απαλύνει τις εντυπώσεις, αλλά για να κάνει πιο έντονη τη θεματική αντίθεση. Η Ελένα είχε τη δυνατότητα να παρατηρήσει και την παραμικρή λεπτομέρεια εκ του φυσικού. Και πράγματι υπήρχαν κάποια στοιχεία που της είχαν διαφύγει στον υπολογιστή. Το ένα ήταν το οικόσημο του Αλφιέρι, το οποίο απεικονιζόταν αχνά πάνω στο βαγονέτο. Το άλλο ήταν ένα αντρικό χέρι που πρόβαλλε από το σκοτάδι της δεξιάς μεριάς του πίνακα. Ο φύλακας στο φάρο, σελίδες 71-72.
.jpg)
Φοβερό σενάριο !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή