Μπορεί η Αθήνα να σου φτιάξει τη διάθεση; Γιατί όχι; Αρκεί μια βόλτα στις γειτονιές της. Πάντα κάτι θα δεις, κάτι καινούριο θα ανακαλύψεις. Τις προάλλες είπα κι εγώ να κρατήσω κάτι από το καλοκαίρι. Ιδανική η Ηρακλειδών στο Θησείο, περιποιημένη, καθαρή, προσεγμένη. Σου φτιάχνει τη διάθεση η λεπτομέρεια που δείχνει το μεράκι του ιδιοκτήτη.
Κι αν αναρωτιέστε ποιες είναι αυτές οι αλουστίνες, θα σας πω πως σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση είναι νεράιδες ντυμένες στα άσπρα που σεργιανίζουν κυρίως κοντά σε πηγάδια και φανερώνονται στις δώδεκα το μεσημέρι ή τα μεσάνυχτα, στη Σύμη. Πήραν το όνομά τους από τον μήνα Αύγουστο ή Άλουστο όπως τον λένε, καθώς οι παλιοί από φόβο δεν λουζόντουσαν τις έξι πρώτες μέρες του.
Πιο κάτω ένα μπαρμπέρικο με τράβηξε για τα βιβλία που έχει πίσω από τη βιτρίνα του, το όμορφο χρώμα του και την υπέροχη ασορτί ζαρντινιέρα.
Λίγο πιο πέρα η "Μικρά Ασία", το στέκι με τους πολίτικους μεζέδες με την πολύ όμορφη ταμπέλα του και τα υπέροχα πλακάκια που έχουν ντύσει την πρόσοψή του.
Παραδίπλα του, ένας φούρνος που διαλαλεί τον καφέ και τα αρτοσκευάσματα με τις κομψές ταμπέλες του.
Δεν λείπουν κι εδώ οι ζαρντινιέρες-ψηφιδωτά αυτή τη φορά.
Να και το Αψέντι με τα καλλιτεχνικά του και τις ομορφιές του στον πεζόδρομο.
Κατευθυνόμενη ξανά προς τον σταθμό του Θησείου, σιγά μην έχανα την ευκαιρία και δεν έβγαζα μια φωτογραφία αυτή τη μινιατούρα για τους φαν της ποδηλασίας και όχι μόνο.
Και φυσικά αποτύπωσα το χρυσαφί της φύσης, για να το έχω στο σακούλι των αναμνήσεων για τον χειμώνα.
Γεμίζεις με αυτές τις εικόνες. Σου λένε τις ιστορίες τους κι εσύ τις δικές σου. Κι ο χρόνος απλώνει και γίνεται μαγικός.
