Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

Πολ Τορντέι: Ψαρεύοντας σολομούς στην Υεμένη

Ο καθηγητής Άλφρεντ Τζόουνς είναι ένας σοβαρός, ξενέρωτος και ολίγον πομπώδης ιχθυολόγος. Ζει στον κόσμο του παγιδευμένος σε έναν συμβατικό γάμο έως ότου τα πάντα ανατρέπονται καθώς καλείται να ηγηθεί ενός απίστευτου σχεδίου. Ένας σεΐχης επιθυμεί τη σύμπραξη του καθηγητή ώστε να εισαχθεί το ψάρεμα του σολομού στην Υεμένη. Ο Άλφρεντ αρχικά αρνείται βρίσκοντας την ιδέα εξωφρενική, αναγκάζεται όμως να δεχτεί καθώς η πολιτική σκοπιμότητα το επιτάσσει. Ένας πακτωλός χρημάτων διατίθεται για την υλοποίηση του σχεδίου που άλλοτε χαρακτηρίζεται ως μεγαλειώδες και ευφυές και άλλοτε αποτρόπαιο και παρανοϊκό. Θα πετύχει άραγε ή θα αποδειχτεί ουτοπία; Το τέλος είναι σίγουρα κινηματογραφικό, αφήνω όμως στον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα απολαμβάνοντας τη γραφή του Πολ Τορντέι.

Σπάζοντας την παραδοσιακή μορφή του μυθιστορήματος, ο συγγραφέας πλέκει τον μύθο του μέσα από ημερολόγια, έντυπη και ηλεκτρονική αλληλογραφία, συζητήσεις στη Βουλή, άρθρα και συνεντεύξεις στις εφημερίδες, δραματοποιημένα όνειρα και αποσπάσματα ανέκδοτων κειμένων. Όλες οι παραπάνω μορφές του λόγου αποδίδουν γλαφυρά τραγελαφικές καταστάσεις αμβλύνοντας τα σύνορα ανάμεσα στην πολιτική σκοπιμότητα και την ανοησία. Μια αλληγορία πάνω στην παγκοσμιοποίηση. Μια καυστική σάτιρα της πολιτισμένης Δύσης που αδυνατώντας να καταλάβει την μυστηριακή Ανατολή, προσπαθεί να την ιδιοποιηθεί και να την φέρει στα δικά της μέτρα και σταθμά. Τα βέλη του συγγραφέα εξαπολύονται στην πολιτική της ίδιας του της χώρας που θα νοσταλγεί πάντα την αποικιοκρατία.

Ένα μυθιστόρημα με πολλαπλά διαβάσματα. Με ελαφριά καρδιά κατατάσσεται στην σάτιρα. Παράλληλα όμως είναι ανθρώπινο και συναισθηματικό, μια σημειολογία χαρακτήρων, ένα δοκίμιο πάνω στην πίστη και την αγάπη.

Ποιος ψαρεύει σολομούς στην Υεμένη αλήθεια; Σίγουρα ο ίδιος που έχει εμβαθύνει στην ιλαροτραγωδία της ανθρώπινης ύπαρξης.

3 σχόλια:

  1. Εχετε εναν όμορφο παντα τροπο να τα γραφετε...!! :))Είναι αληθεια οτι τετοια μυθιστορηματα διαβαζω,αλλα σχεδον παντα απογοητευομαι για το συνηθισμενο τελος τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπημένες Λογοτεχνικές Μικρογραφίες, σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα, το οποίο και συστήνω ανεπιφύλακτα, είμαι σίγουρη πως το τέλος του κάθε άλλο παρά θα σας απογοητεύσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μετα απο τοσες μερες ερχεται και η απαντηση μου!! :)Νομιζα οτι δεν ειχε δημοσιευτει!Δεν ταν καταφερνω καλα με τις δημοσιευσεις σχολιων!
    Αφου μου το συστηνετε λοιπον ανεπιφυλακτα κυρια Αμανατίδου,ισως καποια στιγμη ψαρέψω κι εγώ σολομούς στην Υεμένη!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ελένη Στασινού: Μύχια Πάθη

  Κι ο άνεμος φέρνει σπορά να πέσει στο περιβόλι. Με αυτή την πρόταση, για να εναρμονιστώ με το ύφος του μυθιστορήματος, συνοψίζω την κεντρι...