Κι όμως μοιάζει ζωντανή

Αυτή τη φωτογραφία την τράβηξα στη Νάξο. Βλέποντας τις κούκλες στη βιτρίνα, σκέφτηκα τη σκηνή της δημοπρασίας που είναι και το ξεκίνημα του δεύτερου μέρους του μυθιστορήματός μου "Αραμπέλα/τα όρια της πίστης". Να και το σχετικό απόσπασμα:

«Και φτάνουμε στο αντικείμενο νούμερο δέκα πέντε!»

Μια νεκρική σιγή απλώθηκε στην αίθουσα. Ο Σέργιος ένιωσε τους σφυγμούς του να ανεβαίνουν. Η βελούδινη καρέκλα δεν τον χωρούσε. Το σώμα του έμοιαζε έτοιμο να εκτιναχτεί δηλώνοντας ότι αυτός θα ήταν ο πρώτος πλειοδότης.

«Αραμπέλα. Κούκλα με πιστοποιημένη χρονολογία κατασκευής το 1890. Το κεφάλι καθώς και τα άνω και κάτω άκρα έχουν προέλευση Simon & Halbig, όπως αποδεικνύεται από τον εγχάρακτο αριθμό στον αυχένα της κούκλας κάτω από την περίτεχνη περούκα. Το υλικό τους είναι πορσελάνη κατασκευασμένη με τη μέθοδο μπισκουί, μια διαδικασία όπου τα ατόφια κεραμικά υλικά καλουπώνονται και ψήνονται σε θερμοκρασία περίπου 1260 βαθμών Κελσίου. Το τελικό αποτέλεσμα δίνει στο πρόσωπο μια φυσική όψη και τα χαρακτηριστικά του βάφονται ξανά και ξανά. Όλα αυτά συνηγορούν στο να διατηρείται η ζωντάνια δεκαετίες μετά. Το μέγεθος της κούκλας είναι 65 εκατοστά. Το φόρεμά της ελάχιστα φθαρμένο, ιβουάρ βελούδο με χρυσά κεντήματα στον ποδόγυρο και το μπούστο. Αυτό όμως που σίγουρα θα ανεβάσει την τιμή της είναι το γεγονός πως η περούκα είναι φτιαγμένη από φυσική τρίχα σε μορφή σκουροκόκκινων βοστρύχων» απάγγειλε ο δημοπράτης σαν να υπνώτιζε το ακροατήριο.

Ένα κύμα ηδονής σάρωσε το σώμα του Σέργιου καθώς φανταζόταν ότι τα δάχτυλά του χάιδευαν τις φλόγινες μπούκλες. Δεν είχε καμία αμφιβολία πως αυτά ήταν τα μαλλιά της Αραμπέλας Καστίγιο. Δεν ήταν η φαντασία του, όχι!

«Τιμή εκκίνησης έχει οριστεί το ποσόν των 800 ευρώ» κατέληξε ο δημοπράτης αφού βομβάρδισε το κοινό του με όλες τις λεπτομέρειες της κατασκευής της κούκλας.

Από πέντε διαφορετικά σημεία της αίθουσας, η πλειοδοτική διαδικασία ακολούθησε τη συνηθισμένη οδό. Οι ανταγωνίστριες του Σέργιου ήταν όλες ηλικιωμένες γυναίκες, σεβαστής οικονομικής επιφάνειας σίγουρα. Κάποιες από αυτές ίσως επιθυμούσαν να αποκτήσουν την κούκλα για τα εγγόνια τους, κάποιες απλά για λόγους ματαιοδοξίας. Όπως και να είχε το πράγμα, η τιμή είχε φτάσει ήδη στα 2500 ευρώ και ο Σέργιος έκρινε πως η επίμαχη κούκλα παραήταν ακριβό δώρο, οπότε σε λίγο το τοπίο θα ξεκαθάριζε. Παρατηρούσε την κάθε τους κίνηση, το κρέμασμα των ώμων, την αβέβαιη ανάταση του χεριού για την επόμενη πλειοδότηση. Ήταν ζήτημα λεπτών μέχρι το χρονικό σημείο που η Αραμπέλα θα γινόταν δική του.

Στα 4200 ευρώ ήταν πλέον σίγουρος πως δεν υπήρχε άλλος ενδιαφερόμενος πέρα από τον ίδιο.

«4200 για αυτό το υπέροχο δημιούργημα; Είναι κάποιος που δίνει παραπάνω;» Ο τόνος της φωνής του δημοπράτη έκρυβε μια λεπτή ειρωνεία που ώθησε τον Σέργιο στην επόμενη κίνηση.

«4650! Χαίρομαι που έχουμε έναν cognoscente ανάμεσά μας!» επιδοκίμασε ο δημοπράτης χαμογελώντας δουλικά. «Κάποιος άλλος θα κοντράρει το ποσό;»

Όπως το είχε φανταστεί ο Σέργιος, κανένας δεν έκανε την παραμικρή κίνηση. Εξάλλου το επόμενο νεύμα θα ανέβαζε την τιμή στα 5150 ευρώ, ποσό πολύ υψηλό πλέον και για τον ίδιο.

«4650 μία, 4650 δύο….» Ο δημοπράτης ετοιμαζόταν να χτυπήσει για τρίτη φορά το σφυρί του στο μαονένιο τραπέζι όταν ένας απότομος ήχος αιφνιδίασε τους πάντες και τράβηξε όλα τα βλέμματα προς τη μεριά της εισόδου. 

Αν θέλετε να διαβάσετε το μυθιστόρημα, μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν πατώντας εδώ