Η ακριβή ανάσα του νερού: η ταινία μέσα στο μυθιστόρημα

Στην ακριβή ανάσα του νερού οι βασικοί ήρωες κινούνται στο χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου. Και η λυτρωτική δύναμη του νερού δίνει την έμπνευση για μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή της πλοκής του μυθιστορήματος.

Η καριέρα της Μαρίτας απογειώνεται καθώς η ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί αποσπά το βραβείο στο φεστιβάλ του Βερολίνου, μία διάκριση που θα ταράξει τα λιμνασμένα νερά της ζωής της και θα την φέρει κοντά σε αυτόν που αναζητάει η καρδιά της. Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι οι σκέψεις που κάνει ο σκηνοθέτης Μίρο Κραφτ πάνω στη συγκεκριμένη ταινία.

…Ο Μίρο έπαιξε νευρικά με το ποτήρι του. Ποιος ο λόγος να έχει κάτι να γιορτάζει; Ντρεπόταν για τον εαυτό του. Η ακριβή ανάσα του νερού ήταν ένας συμβολισμός για τη ζωή και το θάνατο, και είχε να κάνει με την ιστορία της Αγγέλας και του Άντον. Ο Χάιλιχ, επηρεασμένος από τους μύθους της αρχαίας Ελλάδας και τα Αρκαδικά του Παυσανία, είχε σχεδιάσει μία ταινία-οδοιπορικό. Σαράντα χρόνια μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Άντον θα επέστρεφε στην Ελλάδα για να εξιλεωθεί από τις τύψεις του. Σε όλη του τη ζωή δεν έφτασε πουθενά, δεν έκανε οικογένεια, και έμεινε μόνος, χωρίς να μπορεί να ξεφύγει από τη φρίκη του πολέμου. Στη μοναχική πορεία του προς τη λύτρωση, θα συναντήσει την Αγγέλα, που ζει σε ένα χαμόσπιτο στα βράχια που ορθώνονται πάνω από ένα απότομο ποτάμι. Η παράξενη γυναίκα θα γίνει ο οδηγός της ψυχής και της συνείδησης του Άντον. Το οδοιπορικό του ζευγαριού από το ποτάμι στη θάλασσα ήταν ταυτόχρονα και η πορεία προς τη λύτρωση…

Η ακριβή ανάσα του νερού, σελ.156, εκδόσεις Μίνωας.