Γνωστός από την αρχαιότητα, δε χρωστά τη φήμη του μόνο στις αναφορές του Θεόφραστου και του Διοσκουρίδη, αλλά ακόμη περισσότερο στην αποκάλυψή του σε τοιχογραφίες στην Κνωσό και τη Σαντορίνη.
Στην τοιχογραφία «το μπλε πουλί» στο παλάτι της Κνωσού θεωρείται ότι έχουμε την πρώτη απεικόνιση του είδους, ενώ στο «σπίτι των γυναικών» στη Θήρα το φυτό παρουσιάζεται ξεκάθαρα σε απεικόνιση χωρίς τα εξωτερικά του πέταλα.
O κρίνος της θάλασσας είναι ένα πανέμορφο φυτό που διάλεξε για σπιτικό του την αμμουδιά. Το λατινικό του όνομα είναι pancratium maritimum, παγκράτιο το παράλιο δηλαδή, δηλώνοντας ταυτόχρονα το σθένος και την τοπική ιδιομορφία αυτής της αμαρυλλίδας.
Βαθιά χωμένο στην άμμο, γεμίζει καταπράσινα φύλλα κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Με το που φτάνει το καλοκαίρι, τα φύλλα ξεραίνονται και γίνονται μια μάζα σαν φωλιά από όπου ξεπετάγονται κατάλευκα άνθη με απαράμιλλη ομορφιά. Ελαφρά ζαρωμένα εσωτερικά, στο σχήμα κορώνας εξωτερικά, προκαλούν να τα αγγίξεις για να βεβαιωθείς ότι δε σε γελούν τα μάτια σου.
Το φυτό μηχανεύεται πολλούς τρόπους για να προστατευτεί και να επιβιώσει. Τα άνθη ανοίγουν αργά το απόγευμα όταν οι ακτίνες του καλοκαιρινού ήλιου έχουν αποδυναμωθεί και φτάνει στο ζενίθ όταν η νύχτα έχει προχωρήσει καλώντας τις νυχτόβιες πεταλούδες σε δείπνο. Έτσι γίνεται η επικονίασή του και κατά τη διάρκεια του φθινόπωρου θα παραχθεί ο καρπός από όπου θα εκτιναχτούν οι σπόροι για να ξεκινήσουν ένα καινούργιο ταξίδι με τον αέρα και τα κύματα. Ο κύκλος της ζωής συνεχίζεται και ο επίμονος αυτός εκπρόσωπος του φυτικού κόσμου ξαναριζώνει στέλνοντας οικολογικά μηνύματα.
Ο κρίνος της θάλασσας προστατεύεται από το δίκτυο Natura και παρότι είναι είδος υπό εξαφάνιση, αν είστε τυχεροί, θα τον βρείτε να φωλιάζει ακόμη δίπλα σε ξαπλώστρες. Το περιβάλλον του είναι οι λευκές αμμοθίνες κι έτσι αιτιολογείται η παρουσία του σε διαφορετικές παράλιες περιοχές της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου