Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Νίκος Καρακάσης: Η σιωπή της πόλης



Μια φρέσκια πνοή αέρα μάς έρχεται από τις «Βορειοδυτικές Εκδόσεις».
Σε δωρεάν ψηφιακή μορφή με άδεια της Creative Commons μπορούμε να διαβάσουμε τη σπονδυλωτή νουβέλα του Νίκου Καρακάση «Η σιωπή της πόλης».
Αβασάνιστο διάβασμα; Ας μη ξεγελαστούμε από το μικρό μέγεθος.
Απλές σταράτες κουβέντες συνθέτουν την πικρή πραγματικότητα των πέντε πρώτων ιστοριών.
Ο άστεγος Χρήστος με την καθαρή καρδιά, ο κύριος Πολυδεύκης με την εκνευριστικά τετράγωνη λογική του, η γοητευτική πλην υπερφίαλη Ευρυδίκη, ο ηλικιωμένος που η υγεία του ραγίζει μαζί με το όνειρό του, ο αλαζόνας δικηγόρος που ίσως κάποτε υπήρξε ιδεολόγος: Άτομα που περιφέρονται ανάμεσά μας, το ζενίθ και το ναδίρ μιας σιωπηλής πραγματικότητας, συνθέτουν τον καμβά της πόλης πάνω στον οποίο «ζωγραφίζει» ο συγγραφέας κύριος Κ. Είναι η σειρά του να παρουσιαστεί, αγχωμένος και απογοητευμένος, παραπαίοντας στη συγγραφική του σκοτοδίνη ώσπου ξεφεύγει από την αγχόνη της λευκής σελίδας για να παρατηρήσει τον κόσμο από το παράθυρό του και να γίνει μάρτυρας ενός τροχαίου.
Ο μύθος θα εξελιχτεί ανάμεσα σε δύο κόσμους, τον πραγματικό όπου επικρατεί η σκληρότητα και αναλγησία και τον ιδεατό όπου κυριαρχεί η καθαρότητα ψυχής και συνείδησης. Οι ήρωες αλληλεπιδρούν, οι απόψεις τους συγκρούονται σε έναν αγώνα ανάμεσα στη λογική και την καρδιά. Το τέλος γλυκόπικρο όπου ο Χρήστος που ναι μεν έχει αποστασιοποιηθεί από την κοινωνία αλλά ζει με το παράπονο ότι του λείπει η ανθρώπινη επαφή, προσφέρει το δικό του δώρο και μάθημα ζωής.
Ο συγγραφέας κύριος Κ «ξυπνάει» από το λήθαργό του και αναρωτιέται αν η ηθική διδάσκεται, απαντώντας μόνος του πως «για να διδαχτείς, πρέπει να έχεις διάθεση να μάθεις».
Πόσοι από εμάς έχουμε αυτή τη διάθεση; Πόσοι βάζουμε ταμπέλες και ομαδοποιούμε με πρότυπα στερεότυπα αγνοώντας την καρδιά και το συναίσθημα; Όταν η λογική οδηγεί σε αδιέξοδο, τι απομένει πέρα από τα μάτια της ψυχής;
Ο περιθωριακός Χρήστος σαν άλλος «μικρός πρίγκιπας» αφήνει το δικό του στίγμα σε μια κοινωνία που εθελοτυφλεί. Γιατί πάντα κάπου βρίσκεται αυτός που θα κάνει τη διαφορά.

1 σχόλιο:

Δημήτρης Νίκου: Οδοιπόρος

  Σαν άλλος Άτλαντας σηκώνεις το βάρος του κόσμου στους ώμους σου. Η δική σου ύβρις είναι μία ακόμα αποστασία. Είσαι ένας από εμάς, όχι όμως...