Δημήτρης Ταλιάνης: Ημέρα Τρίτη-Μετέωρα

Το άγριο και απροσπέλαστο τοπίο, την ομορφιά και το δέος παρακολούθησε ο φωτογραφικός φακός του Δημήτρη Ταλιάνη. Στάθηκε σε αυτό το σύμπλεγμα από τεράστιους σκουρόχρωμους βράχους που δίνουν την εντύπωση ότι αιωρούνται στους ουρανούς. Ένας μυστηριώδης γεωλογικός σχηματισμός για τον οποίο δεν έχουμε ξεκάθαρη γνώση ούτε αναφορά στην ελληνική μυθολογία. Ας ανατρέξουμε στη Γένεση και τη δημιουργία του κόσμου. «Και είπε ο Θεός, να μαζευτούν τα νερά που βρίσκονται κάτω από τον ουρανό σε ένα σημείο και να φανερωθεί η ξηρά. Κι έτσι έγινε. Κι ο Θεός ονόμασε την ξηρά γη και τη συγκέντρωση του νερού θάλασσα. Και μετά είπε ο Θεός, η γη να γεννήσει βλάστηση και πράσινο και καρποφόρα δέντρα κι έτσι έγινε. Την τρίτη ημέρα της δημιουργίας».

Αυτό το απρόσιτο τοπίο αποτέλεσε ιδανικό καταφύγιο για ασκητές και ερημίτες, για κυνηγημένους που βρήκαν εκεί την ασφάλεια και τη γαλήνη. Πώς τον ενδέκατο ή κατά άλλους τον δέκατο αιώνα, μπόρεσε ανθρώπινο πόδι να πατήσει σε αυτή τη σκάλα του ουρανού; Το πιο πιθανό είναι οι πρώτοι ασκητές να έμπηξαν στο βράχο σιδερένιους πασσάλους, όπως κάνουν οι σημερινοί αναρριχητές και βήμα-βήμα να έφτασαν στην κορυφή. Έχουν βρεθεί εξάλλου τέτοιοι σιδερένιοι πάσσαλοι σε αρκετούς βράχους.

Πόση επιμονή και υπομονή χρειάζεται αλήθεια για να γίνει κάτι τέτοιο; Σε αυτόν τον τόπο το μεγαλείο της φύσης ενώνεται με αυτό του ανθρώπου για να μας αποδώσει και να θαυμάσουμε κάπου ανάμεσα στον ουρανό και τη γη τα είκοσι τέσσερα μοναστήρια, απαράμιλλης αισθητικής, διαδόχους των λιτότατων κελιών όπου διέμεναν οι πρώτοι ασκητές.

Στο λεύκωμα αυτό παρουσιάζονται για πρώτη φορά ιερά κειμήλια, ξυλόγλυπτα, χρυσοκέντητα άμφια, φορητές εικόνες απαράμιλλης αξίας και τοιχογραφίες του κορυφαίου αγιογράφου Θεοφάνη.

Από τις εκδόσεις Τοπίο