Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

12/12/12, Οκτώ ιστορίες για μία πλατεία: Συλλογικό έργο

Πλατεία Συντάγματος

12 Δεκεμβρίου 2012, ώρα 22:30

Στη Βουλή γίνεται η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2013, που θα ψηφιστεί τα

μεσάνυχτα. Στην πλατεία χιλιάδες κόσμου διαδηλώνουν εναντίον των νέων μέτρων.

Ένας ξαφνικός έντονος σεισμός προκαλεί την διακοπή της ρευματοδότησης μέσα και

έξω από τη Βουλή. Από το σημείο αυτό ξεκινάνε οι οκτώ ιστορίες.

Οκτώ ιστορίες μέσα στην εποχή της κρίσης από οκτώ διαφορετικές φωνές. Τρυφερές, αγωνιστικές, σκληρές, αισιόδοξες και μη, η κάθε μία έχει τη δική της δύναμη, καταλήγοντας στο «αυτό που μας χωρίζει, είναι αυτό που μας ενώνει».

Χιλιάδες λαού, ο καθένας έχει τη δική του οπτική και τους δικούς του λόγους να βρίσκεται στην πλατεία. Όλοι περιμένουν, μέσα και έξω από τη Βουλή, με συντροφιά τις σκέψεις και τις αναμνήσεις τους, απαραίτητο συμπλήρωμα της αντιασφυξιογόνου μάσκας και του μπουκαλιού με το νερό. Κι αν ακόμη όλους αυτούς δεν τους διαπερνάει το ίδιο ιερό μένος ή ένα ρίγος ωμής οργής, το ταρακούνημα της γης ανατρέπει τα δεδομένα, σαν να ταρακουνάει και το ίδιο το ανθρώπινο μυαλό για να το φέρει στα συγκαλά του. Σίγουρα η κλίμακα μέτρησης της έντασης του σεισμού δεν είναι ίδια για όλους ανάλογα με το πόσο χοντρό είναι το πετσί της συνείδησής τους ή σε τι βάθος κρύβονται τα καλά κομμάτια του ανθρώπινου εαυτού τους. Για άλλους ο τριγμός είναι επιφανειακός, για κάποιους οι ρωγμές τριχοειδείς.

Σε τέτοιες καταστάσεις δύο τινά συμβαίνουν: ώρα για να βγει στην επιφάνεια το μεγαλείο της ψυχής, αυτό που αποκαλούμε ανθρωπιά, ή πάλι να δείξει κανείς πόσο ποταπός και φιλοτομαριστής μπορεί να γίνει.

Οι οκτώ ιστορίες, όση πίκρα κι αν κρύβουν, περιστρέφονται γύρω από την αντίδραση του ανθρώπου κάτω από ειδικές συνθήκες, συνθήκες πίεσης και πανικού. Θα ακολουθήσει ο κόσμος που είναι συγκεντρωμένος στην πλατεία τις διαπιστώσεις που έχει στο κατάστιχό της η ψυχολογία της μάζας; Θα γίνουν όχλος, κραυγή και θάνατος, θα αποσχιστούν από το σύνολο και θα κοιτάξουν τον εαυτό τους; Πόσο ισχυρό είναι το ατομικό θέλω μπροστά στη γενική προσταγή; Η συλλογική κρίση και ύφεση είναι ίδια με την προσωπική; Υποτέλεια υπάρχει μόνο στην εξουσία ή και σε άλλες θεότητες όπως η πλεονεξία, η εγωπάθεια, η ματαιοδοξία; Μα θα μου πείτε αυτά είναι ελαττώματα. Ακόμη όμως και αυτά όταν εθελοτυφλούμε μπροστά τους, θεοποιούνται.

Ήρθε λοιπόν η ώρα της καθόδου στον Άδη για ένα λαό ή της καταπόντισης της εξουσίας; Σκοτάδι στην πλατεία, μα μέσα στο σκοτάδι γεννιέται η ελπίδα, η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη μετά από τον πρώτο πανικό. Μέσα στο περικαλλές κτίριο, το φως επανέρχεται με βοηθητικές γεννήτριες, το σκοτάδι του μυαλού όμως παραμένει.

Οκτώ ιστορίες που έχουν αφορμή τη σημερινή κρίση, αλλά την αιτία τους σε κάθε είδους κρίση χωρίς χρόνο και τόπο. Η ηρωίδα της Κατερίνας Θωμαδάκη ψάχνει να βρει μια παλιά της αγάπη, οπότε η συγκέντρωση στην πλατεία είναι η ευκαιρία της, είναι θέμα στατιστικής και πιθανοτήτων. Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος παρά μόνο αυτός που δεν έγινε, φαίνεται να πιστεύει σε όλη της τη ζωή η Μαρία της Ελένης Κοφτερού. Ο σκύλος της συγκέντρωσης, μαθητής του Λουκάνικου, κατά τον δημιουργό του, Στέφανο Λίβο, αντιλαμβάνεται πως και οι άνθρωποι μπορούν τελικά να δουν καλύτερα στο σκοτάδι. Ο Βασίλης Πουλημενάκος συμπεραίνει πως ακόμη και οι εξωγήινοι της Βουλής μπορούν να γίνουν αστέρια που κατεβαίνουν στην πλατεία, γιατί το φως βρίσκεται μέσα στην καρδιά και το μυαλό μας. Στα χέρια της Μαρίας Ρογδάκη ένα μονοδιάστατο πανό φιλοσοφεί για την αφθαρσία και τη διαχρονικότητα των μηνυμάτων. Μια κάμερα ασφαλείας δανείζεται τη φωνή του Νικόλα Σμυρνάκη και εκφράζει την ανυπακοή της οπτικοποιώντας το δικό της σενάριο για τη νύχτα στην πλατεία ή μήπως αυτή είναι η πραγματικότητα; Χαρισματικός είναι αυτός που η φωνή του μιλάει στην καρδιά και όχι στα αυτιά, τότε σβήνουν όλοι οι φόβοι, καταλήγει ο Γιάννης Φαρσάρης. Ελλειμματικός προϋπολογισμός, ελλειμματική προσοχή, κι ένας Δούρειος ίππος που μηχανεύεται ο Μιχάλης Χαραλαμπάκης για τους πολιτικούς τους «δώρα φέροντας».

12/12/12, Οκτώ ιστορίες για μία πλατεία ή εκεί όπου η οργή λαού και η φωνή θεού συγκλίνουν. Συλλογή οκτώ διηγημάτων από την Openbook.gr σε ελεύθερη διανομή με τη μορφή ψηφιακού βιβλίου.

4 σχόλια:

  1. Ευρυδίκη μόλις τώρα έμαθα για την συλλογή, μέσω μίας πρόσκλησης για το One Story από τον Γιάννη. Εύχομαι ευάερη πορεία, και σε αυτήν και στα δικά σου βιβλία :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ πολύ φίλε Κοριέ! Και σε εσένα εύχομαι τα καλύτερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συγχαρητήρια στα παιδιά για τη δεύτερη πολύ ωραία πρωτοβουλία τους που είμαι σίγουρος θα έχει συνέχεια! Το διαδίκτυο και το ηλεκτρονικό βιβλίο είναι πεδίον δόξης λαμπρόν για τέτοιες εμπνευσμένες συλλογές. Εύχομαι καλές αναγνώσεις!! Ευχαριστούμε Ευρυδίκη για ακόμη μια ωραία παρουσίαση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ καλή πρωτοβουλία, πράγματι Δημήτρη!! Και μάλιστα συλλογική που λέει ακόμη περισσότερα για τον συγκερασμό διαφορετικού ύφους και γραφής. Εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου πολλές τέτοιες πρωτοβουλίες να ακολουθήσουν και βέβαια για μία ακόμη φορά σε ευχαριστώ πολύ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημήτρης Νίκου: Οδοιπόρος

  Σαν άλλος Άτλαντας σηκώνεις το βάρος του κόσμου στους ώμους σου. Η δική σου ύβρις είναι μία ακόμα αποστασία. Είσαι ένας από εμάς, όχι όμως...