Μα τι ζητούσε αλήθεια ο Κανελής; Απλά να μπορεί να πετάει. Ε, ας μπει σε ένα αεροπλάνο! θα απαντούσε κάποιος ρεαλιστής. Μα τι να τον κάνουμε τον ρεαλισμό, όταν η φαντασία κάνει ανέξοδες πτήσεις;
Το μαγικό ραβδί του Δημήτρη Κανελλόπουλου απογειώνει το μπρούτζινο αλογάκι που μπούχτισε να ακούει για την Αθήνα, αλλά να μη μπορεί να τη δει, καρφωμένο στο μπαλκόνι μιας πολυκατοικίας του Χολαργού. Ένα καλοσυνάτο ανθρώπινο χέρι προσφέρει στον Κανελή μας το μαρτάκι του (το κλώστινο βραχιολάκι που προστατεύει από τον ήλιο του Μάρτη) κι αυτός με τη σειρά του το χαρίζει στο χελιδόνι για να το χρησιμοποιήσει για να χτίσει τη φωλιά του. Το χελιδόνι τού κάνει δώρο την πραγματοποίηση της ευχής του, κι έτσι ο Κανελής μετατρέπεται σε Πήγασο και η ιστορία μας ξεκινάει. Θα συναντήσει έναν άσπρο ελέφαντα, α! συγγνώμη, δεν έχουμε από αυτούς στην πόλη μας, τον Αλφάδι βλέπει από ψηλά, τον οδοστρωτήρα που δουλεύει για το μετρό, ογκώδη και μεγαλοπρεπή. Και μετά θα πετάξει πάνω από το Μέγαρο Μουσικής, το Πανεπιστήμιο, την Ακαδημία και τέλος την Ακρόπολη.
Ο Κανελής είμαστε όλοι μας, πνεύμα και ψυχή, ελεύθερα και αδέσμευτα μάτια κι αυτιά που βλέπουν και ακούν όσα υπάρχουν γύρω μας, αλλά η καθημερινότητα τα έχει παραγκωνίσει. Αυτή είναι και η αλληγορία του παραμυθιού.
Μέσα από το εξαιρετικό κείμενο του Δημήτρη Κανελλόπουλου και τις πανέμορφες ζωγραφιές της Απολλώνιας Παραμυθιώτη, ας μιμηθούμε κι εμείς τον Κανελή γνωρίζοντας την πόλη που κάθε γωνιά της κρύβει μία έκπληξη.
Διαβάζουμε το ελεύθερο ψηφιακό βιβλίο στο http://www.saitapublications.gr/2013/09/ebook.47.html
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου