Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Μαρία Χατζή: Η Δρακοφιλίτσα

Κι από αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι.
Τι συμβαίνει όταν πας να διορθώσεις το κακό και κάνεις τα πράγματα χειρότερα; Ο Βοριάς ξεκινώντας από ένα ανόητο στοίχημα προκαλεί πυρκαγιά στο δάσος. Μόλις την τελευταία στιγμή, κατορθώνει να σώσει ένα τόσο δα σποράκι αγριοτριανταφυλλιάς που θα κληθεί να μεγαλώσει σαν κόρη της η Κουμαριά. Χωρίς προκαταλήψεις και σαν στοργική μητέρα, τη μεγαλώνει όπως ακριβώς και τις δύο δικές της κόρες, με φροντίδα και αγάπη. Μα καθώς η Φιλίτσα (έτσι λένε τη μικρή αγριοτριανταφυλλιά) μεγαλώνει, τόσο πιο ορατή γίνεται η διαφορετικότητά της. Και τότε, στο Φιλίτσα έρχεται να προστεθεί ένα ουσιαστικό περιγραφικό, με την υπερβολή που χαρακτηρίζει την ημιμάθεια και την προκατάληψη, και γίνεται Δρακοφιλίτσα.
Έτσι ξεκινάει η τρυφερή ιστορία που έγραψε η Μαρία Χατζή και διαβάζοντάς την, ήταν σαν να άκουγα και ένιωθα τα βάσανα της μικρής αγριοτριανταφυλλιάς, αλλά και τους προβληματισμούς όσων βρίσκονταν κοντά της. Είναι μαγικός ο τρόπος που η συγγραφέας μεταφέρει τα ανθρώπινα πάθη στο ζωικό και φυτικό βασίλειο, κάνοντας τα παραμύθια της αλληγορίες χωρίς ίχνος διδακτισμού. Γιατί αυτά που μας λέει είναι λόγια καρδιάς, λόγια γεμάτα αγάπη, συγχώρηση και δικαιοσύνη πάνω απ’ όλα.
Η ιστορία της Δρακοφιλίτσας ρέει σαν γάργαρο νερό κι έρχεται να ποτίσει ακόμη και τα πιο πικρά χείλη, να σβήσει τη φωτιά της δυσπιστίας και να μαλακώσει τη σκληράδα της καρδιάς.
Όπως όλα τα λεκτικά δημιουργήματα της Μαρίας Χατζή, έτσι και η Δρακοφιλίτσα διαβάζεται από όλες τις ηλικίες και είναι ένας καλός λόγος για να αναθεωρήσουμε και να ξεκολλήσουμε τις ταμπέλες που ο καθένας μας άκοπα κολλάει σε πρόσωπα ή συμπεριφορές.
Διαφορετικότητα, προκατάληψη, παραπληροφόρηση, αλλά και η μητρική αγάπη και η φιλία είναι μόνο λίγα από τα στολίδια της Δρακοφιλίτσας. Βρείτε κι εσείς τι άλλο κρύβεται μέσα στα κλαδιά της.
Η Δρακοφιλίτσα πετάει ελεύθερα στο Διαδίκτυο με εικονογράφηση της Μαίρης Λαμπαδαρίου από τις Εκδόσεις Σαΐτα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημήτρης Νίκου: Οδοιπόρος

  Σαν άλλος Άτλαντας σηκώνεις το βάρος του κόσμου στους ώμους σου. Η δική σου ύβρις είναι μία ακόμα αποστασία. Είσαι ένας από εμάς, όχι όμως...