Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Λέονι Σουάν: Το ξύπνημα των αμνών

Αυτά τα πρόβατα δεν τρώνε κουτόχορτο. Το κοπάδι του Τζωρτζ Γκλεν δεν είναι συνηθισμένο. Ή μάλλον κακοσυνήθισε στο να ακούει τον βοσκό του να του διαβάζει μυθιστορήματα, έστω κι αν αυτά είναι τα Παμελαρομάντσα, ροζ μυθιστορήματα με ακατανόητες για αμνούς, ερίφια, κλπ τετράποδα, συμπεριφορές. Το κοπάδι μένει μόνο και ακυβέρνητο, καθώς ο βοσκός του βρίσκεται δολοφονημένος. Μα τα πρόβατα δεν το βάζουν κάτω και αποφασίζουν να βρουν τον δολοφόνο.
Η Γερμανίδα Λέονι Σουάν (ψευδώνυμο) γράφει ένα διαφορετικό μυθιστόρημα, ανατρέποντας τα ειωθότα. Δημιουργεί τη δική της μυθιστορία, ακολουθώντας τη δομή ενός αστυνομικού μυθιστορήματος, με ικανές δόσεις όμως γκόθικ, ρομαντισμού, αλλά και φιλοσοφικής διάθεσης. Είναι σημεία όπου τα κείμενα αλλάζουν ύφος, διαβάζουμε σαν να ακούμε τις εντυπώσεις ενός ζωγράφου που μας μιλάει για το πώς βλέπει αυτό που απεικονίζει, αλλά και το τι τον ώθησε στο συγκεκριμένο έργο. Λυρισμός και πνευματικότητα, σε δόσεις μετρημένες με ακρίβεια, σαν το όνειρο που θα μας απασχολήσει έντονα αλλά τόσο σύντομα μόλις ξυπνήσουμε. Τι κι αν πρόκειται για πρόβατα; Το ξύπνημα των αμνών είναι ο πολύ εύστοχος τίτλος όπως τον απέδωσε η μεταφράστρια (εξαιρετική η δουλειά που έκανε η Μαρλένα Πολιτοπούλου). Είναι φορές που η δικαιοσύνη είναι τυφλή, οι διαδικασίες χρονοβόρες και τα συμπεράσματα προφανείς καταλήξεις συλλογισμών, σαν να ακολουθείται ένα εγχειρίδιο οδηγιών. Ε, όλα αυτά δεν αρέσουν στα πρόβατα που όχι μόνο δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους ανθρώπους, -για τους οποίους μάλιστα ισχυρίζονται πως δεν έχουν ψυχή-, αλλά και τους βάζουν μεταφορικά τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι. Γιατί η Μις Μαπλ (και εδώ έχουμε μια σαφή παραπομπή στην αγαπημένη ηρωίδα της Άγκαθα Κρίστι, την Μις Μαρπλ) είναι το εξυπνότερο πρόβατο του Γκλένκιλ, και ίσως ολόκληρου του κόσμου.
Απολαυστική η σκηνή όπου τα πρόβατα γνωρίζουν για πρώτη φορά τα «Ανεμοδαρμένα ύψη» όπως και η σκηνή στον διαγωνισμό με την αναπαράσταση του φόνου του Τζωρτζ.

«Το ξύπνημα των αμνών» είναι ένα μυθιστόρημα για την δικαιοσύνη του ακατανόητου κόσμου των ανθρώπων. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημήτρης Νίκου: Οδοιπόρος

  Σαν άλλος Άτλαντας σηκώνεις το βάρος του κόσμου στους ώμους σου. Η δική σου ύβρις είναι μία ακόμα αποστασία. Είσαι ένας από εμάς, όχι όμως...