Εξομολογήσεις

Ευχαριστώ πολύ τη συγγραφέα και εκδότρια Μαρία Στυλιανού, τις Αναζητήσεις και το http://www.music.net.cy Αυτός είναι ο σύνδεσμος για τη συνέντευξή μου http://www.music.net.cy/easyconsole.cfm/page/read/n_id/13464

1) Ποια είναι η Ευρυδίκη Αμανατίδου; Μίλησε μας λίγο για σένα...

Γεννήθηκα στην Αθήνα και σπούδασα νομικά. Τα φοιτητικά μου χρόνια κινήθηκαν γύρω από το τότε γνωστικό μου αντικείμενο, την εγκληματολογία. Λίγο πριν το πτυχίο μού προέκυψε η συμμετοχή στη συντακτική ομάδα ενός εξειδικευμένου πάνω σε θέματα εγκληματολογίας και σωφρονιστικής περιοδικού. Ανήσυχο πνεύμα πάντα, η δικηγορία δεν με τράβηξε ιδιαίτερα. Παλεύοντας με τις λέξεις ή παίζοντας με αυτές, αν προτιμάτε, έγραψα το πρώτο μου παιδικό θεατρικό έργο, το οποίο βραβεύτηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1991. Ακολούθησε η έντυπη έκδοσή του και μια σειρά έργων που γράφτηκαν για παραστάσεις σχολείων και συλλόγων. Η στροφή μου από το παιδικό στην λογοτεχνία που αφορά ενήλικες έγινε το 2002. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί τέσσερα μυθιστορήματά μου, ενώ παράλληλα γράφω διηγήματα για περιοδικά και τη δική μου στήλη «ιστορίες μικρού μήκους» στο www.deity.gr

2)Πώς μπαίνει στη ζωή σου η αγάπη για το γράψιμο;

Η αγάπη για το γράψιμο γεννήθηκε κάπου προς το τέλος του δημοτικού. Θυμάμαι που με την παιδική μου φίλη γράφαμε σενάρια επιστημονικής φαντασίας και παίζαμε και όλους τους ρόλους παρακαλώ. Επειδή όμως είμαι και άτομο που του αρέσουν οι προκλήσεις, δεν έμεινα σε ιστοριούλες που σκάρωνα και της διηγούμουν σε στενό οικογενειακό κύκλο. Η αφορμή για το παραπέρα ήταν η προκήρυξη του κρατικού διαγωνισμού για συγγραφή θεατρικού έργου. Έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου και πιστεύω πως δικαιώθηκα.

3)Πότε έρχεται η πρώτη σου δουλειά; Ποιες οι εντυπώσεις του κόσμου;

Χρονολογικά, είναι το «ένα καπέλο για τον καθηγητή», το παιδικό θεατρικό μου. Είναι έντονες οι αναμνήσεις μου από την Κρήτη, την υποδοχή και τη φιλοξενία των ανθρώπων στα Χανιά, όπου είδα και άκουσα τους θεατρικούς μου διαλόγους να παίζονται πρώτη φορά μπροστά σε κοινό. Το πρώτο μου μυθιστόρημα ήταν το «στη Μεσόγειο κολυμπούν παράξενοι θεοί» από τις εκδόσεις Βασιλείου, το 2006. Οι εντυπώσεις του κόσμου ήταν πολύ θετικές έως συγκινητικές σε σημείο να με φέρουν πολλές φορές σε αμηχανία.

4)Μίλησε μου λίγο για τα έργα σου...

Τα μυθιστορήματά μου είναι σαν τα ταξίδια. Ταξίδια του μυαλού και της ψυχής. Μου αρέσει να πλάθω έναν ολόκληρο κόσμο και τους ανθρώπους που τον κατοικούν. Κι εκεί ανάμεσα να περιπλέκω την πλοκή με κομμάτια από την ιστορία, τη λαογραφία και φυσικά το δικό μου τοπ, δηλαδή τα παιχνίδια που στήνει κάθε φορά το ανθρώπινο μυαλό.

5)Νομίζεις ότι ένας συγγραφέας μπορεί να επιβιώσει από τις πωλήσεις των βιβλίων του;

Η ερώτηση αφορά προφανώς τα εκδοτικά δεδομένα στην Ελλάδα. Σαφέστατα όχι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Η συγγραφή εξάλλου δεν είναι βιοπορισμός, είναι δημιουργία. Με αυτό το σκεπτικό πρέπει να πορεύεται ο γράφων.

6)Ποιο είναι το αγαπημένο σου λογοτεχνικό είδος; Τι σε εκφράζει περισσότερο σαν άνθρωπο;

Το ψυχολογικό θρίλερ. Αγωνία και ένταση δωματίου.

7)Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο αυτή τη στιγμή;

Ετοιμάζω κάτι διαφορετικό από αυτά στα οποία έχω συνηθίσει τους αναγνώστες μου.

8)Με τι άλλο ασχολείσαι στον ελεύθερο σου χρόνο;

Μου αρέσει να μαθαίνω συνεχώς, οπότε το διαδίκτυο είναι και η πιο προσφιλής μου ενασχόληση.

9)Θεωρείς ότι υπάρχουν πραγματικές φιλίες στον χώρο μας;

Πολλές λυκοφιλίες θα έλεγα. Υπάρχουν όμως και οι λίγοι και εκλεκτοί.

10)Τι θεωρείς άξιο λόγου σ’ έναν άνθρωπο;

Την ειλικρίνεια και τη σπιρτάδα του μυαλού του. .

11)Τι είναι αυτό που δεν τόλμησες μέχρι σήμερα;

Να μιλήσω έξω από τα δόντια εκεί που χρειάζεται.

12)Μια ευχή για το τέλος...

Ο άνθρωπος να πλησιάσει ξανά τον άνθρωπο!